Hacı Arif Efendi (Bakkal)

Hacı Arif Efendi (Bakkal) Filibelidir. Emir Şeyhleri diye bilinen aileden Süleyman Efendinin oğlu olarak H. 1246 (M. 1830) da dünyaya geldi. Medrese tahsili yaptı. Bu arada yazı öğrenmeye heves ederek
Filibe’de Yürüyüş Câmii hatibi hattat Hafız İsmail Efendiden ders görüp icazet aldı. 93 harbi
patlayınca, 1876 yılında, İstanbul’a gelen Ârif Efendi önce geçinebilmek için
Saraçhanebaşında bir bakkal dükkânı açtı. Sonra, zamanın ünlü hattatı Şevki Efendiden ders
almakta olan kayınbiraderi Hulusi Efendi vasıtasıyla, yazdığı yazıları da yanına alarak Şevki
Efendiye gitti. Şevki Efendi yazıları pek beğendi: “Senin yazıyı ilerletmen lazım” dedi. Ârif
Efendi: “Sizden ders almak istiyorum ama on kişiden fazlasına ders vermiyormuşsunuz diye
duydum, cesaret edemedim” deyince Şevki Efendi: “O senin gibiler için değil” diyerek kendisini talebeliğe kabul etti ve Ârif Efendi kırkından sonra kendisinden ancak bir yaş büyük olan hocasından ders almaya başladı ve H. 1301 (M. 1883) senesinde ikinci icazetini elde etti. Bir Hilye-i Şerif olan bu icazetname Topkapı Sarayı Müzesindedir.

Bakkal Ârif Efendi Sülüs ve Nesih, sayısız meşk, kıt’a, Hilye, murakkalar, Evrad, Delâil,
levha olarak pek çok eser bırakmıştır. Kur’an-ı Kerim yazdığından bahsedilmemiş olmakla
beraber yazılı, tarihi belli olmayan, yalnız “Esseyid Elhac Ahmet Ârif» ketebeli bir Kur’an-ı
Kerimini ben gördüm. Tek Kur’anı o olacak.

Hacı Ârif Efendi hattatlar arasında açılan bir imtihanı kazandıktan sonra
Nuruosmaniye Câmii vakfı yazı hocalığına başlayınca bakkal dükkânını kapatarak kendisini
tamamıyla yazıya verdi. Haftada iki gün ders vererek pek çok talebe yetiştirdi. Hastalanıp
yatağa düşünceye kadar kalemi elinden bırakmadı. Çok hızlı yazması ve tashihle uğraşmaması
ile meşhurdu. Durmadan yazar, vapurda giderken bile yazardı. H. 1327 (M. 1909 12 Eylül)
günü dünyaya gözlerini kapadı. Edirnekapı’da toprağa verildi.